GARİP GÖNLÜM
Toplanmış başıma binlerce böcek,
Uçuyor gönlümde yine bu gece! Umut yaprak yaprak, aşk çiçek çiçek, Açıyor gönlümde yine bu gece! Allahın verdiği bu tatlı canı İçimde duruyor en güzel anı İşin düştüğünde insanı tanı, Yaşıyor gönlümde yine bu gece! Sevda pınarları çağlıyor sandım Seni sevdim diyen insana kandım Düştüm ateşlere bağrında yandım, Yanıyor gönlümde yine bu gece! Yıllardır söylerim kaderim sendi İnsanlık nefsinde benliği yendi Hayatın kanunu burada dendi, Deniyor gönlümde yine bu gece! Başımda dumanlar gönlümde yara Mevlam düşürmesin kimseyi dara Her ne arıyorsan kendinde ara, Arıyor gönlümde yine bu gece! Uzattım elimi yetişmez güle Gülün dalındaki garip bülbüle Mahkumlar yıllarca çekiyor çile, Çekiyor gönlümde yine bu gece! Yolu sormayanlar yolda kalıyor Verdiğim selamı dostlar alıyor Beynimin içinde davul çalıyor, Çalıyor gönlümde yine bu gece! Kurudu gözyaşım görmüyor gözüm Kader defterinde kayboldu özüm Sevdiğim güzele geçmiyor sözüm, Geçmiyor gönlümde yine bu gece! DOĞANAY’ım okum elimde kaldı Yalnızlık kaç defa kapımı çaldı Garip Gönlüm yine hayale daldı, Dalıyor gönlümde yine bu gece! Kemal DOĞANAY |
Sevgi, saygı ve selamlarımla, hoşça kalın...