Cehenneme Beş Kala
Cehenneme beş kala
Bakarken hastanenin penceresinden kuşların ötüştüğü yere Hayalin geldi gözlerimin önüne Mavi alevler yükseliyordu sarı buğday ekinleri arasından Uçsuz bucaksız buğday ekinleri Bir meltem esiyordu bana doğru Önce içim ısınıyordu alevinle Sonra yanmaya başlıyordu bedenim Aklım kaçmamı istiyor Bedenim diretiyordu Kül olana kadar bekledim Bekledim Mavi alevler arasında buğday tarlasında kayboldu zerrelerim |