Sürüklenip Gidiyorum..
Kar yağarken kış gününde
Yollarını gözlüyorum Hayallerimin önünde Sürüklenip gidiyorum. Bir adı kaldı dilimde Bir de resmi var elimde Derbeder Mecnun halimde Sürüklenip gidiyorum.. Yaprağım yok, güller açmaz Kanadım yok, gönlüm uçmaz Ayaklarım, dizim tutmaz Sürüklenip gidiyorum. Yunus’un gönül bağında Ömrümün güzel çağında Kendi tuzum da yağımda Sürüklenip gidiyorum. Mevlana’nın ocağında Konya’nın bir bucağında Şu Feleğin kucağında Sürüklenip gidiyorum. İbrahim Değerli..7.2.2019 |
Duyguların canlı örneği açıkca göz önüne serilmiş...
Beğenerek okudum…
............................................. Saygı ve selamlar..