Karanlık sokaklarda yürüyorum yavaşça,
Sanki bir anda sen çıkacakmışsın gibi.
Korkuyorum ve bir adım atıyorum yalnızlığıma,
Sanki beni görünce koşup geliceksin gibi.
Sonra seni görüyorum karşımda,
Gözlerimden yaşlar akıyor yavaşça, deli gibi.
Yine aynı şeyleri hissediyorum,
İçimden bir ses”Git yanına ya da bırak”der gibi.
Anılarımız canlanıyor gözlerine baktığımda,
Elim ayağım titremeye başlıyor gibi.
Tek kelime bile edemiyorum o an,
Sakinliğinim içindeki sessizliğe gömülür gibi.
Diyorum ki “Sarılsana bana sımsıkı ve bırakma.”
Hayali bile güzel ,söylemek bir dakikanı almaz gibi.
Aklımı başıma topluyorum,
Gelip geçen onca yıldan sonra,
Gelsen ne fayda?
Yanından geçip gidiyorum,
Yabancıyız artık sonuçta.
Ben elimdem geleni yapmıştım,
Gibilerle gelmiş geçmiştin ne de olsa.