Dök İçini RahatlaSoğuk bir kış gecesi Dışarısı buz kesiyor Elini oynatsan donacaksın İçim burkularak yolcu ediyorum seni . Bu seni son görüşüm olacak belki de O gözlerden mahrum kalacağım Sesin kulaklarımda çınlayacak Her yeni güne yaşlı gözlerle uyanacağım . Bir çift ayak sesi var kaldırımlarda Gecenin sessizliğinde Elinde valizin gidiyorsun Peşinden koştum duyuramadım sesimi Dokundum omuzlarına Başını çevirdin Nemlenmişti iki gözün Yanaklarına süzülüyordu gözyaşların Yüzün solgun Sanki asırlardır yorgundun . Bir daha görmeyecekmiş gibi yüzüme baktın Bir sigara çıkardın Gülerek bir de bana uzattın Kibritin ateşi sönüyor titriyordu ellerin Sigarayı içmiyor adeta yiyordun Öyle bir nefes çektin ki Üsküdar vapuru geçiyor sandım . Derin bir ah çekerek Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladın Hani hep içine atar biriktirirsin ya Anlatsan döksen içini rahatlayacaksın Anlatmak istemedin Bu benimle mezara kadar gidecek dedin . Başını salladın inatçı çocuklar gibi Önce teşekkür ettin Ağzından dökülecek kelimelere kilitlenmiştim Ellerin ellerimin arasından usulca kayıyordu Sanki üzerime kaynar sular döküldü Kısık bir sesle Gidiyorum dedin sadece Ayrılığı yakıştıramıyordum aşkımıza bir türlü Ben dedim Bir şeyler söyleyecektim Parmaklarının ucuyla kapattın dudaklarımı Eğer tek kelime edersen Seni bırakıp gidemem dedin İstanbul yine bana oyun oynuyordu Sis kaplamıştı her yanı Biliyor musun Hiç bu kadar sessiz olmamıştı bu şehir ... Refik 04 . 02 . 2019 İstanbul |