Dürüstlük özdedir ,sözde değildir,
Zor işler yokuşta düzde değildir...
Ararsan doğruyu kendinde ara,
Riya ile gülen yüzde değildir...

Bülbül harda ağlar ; söylenir aşık,
Derdi ona derman ağlar her maşuk,
Gönlümü hicranın alevi yakar,
Gönül çölde mecnun ağlar dolaşık...

Sular akar gider bendini bulur,
Edep ile insan kendini bulur,
Uzakta arama eğri doğruyu,
Misli mislini dengini bulur...

Göğsünü kemirse bir sinsi firak,
İnancı olmayan kendinden ırak,
Edebi alnına bir taç koymayan,
Müflis bezirgana olur kör çırak...

Nizam-ı alemi tutan güç nedir ?
Edebi unutan gerçek suç nedir ?
Kainatı düşün gerçek ibret al,
Yüce bir;birken bir;gerçek hiç nedir ?

Cahilin’en çıkma bir uzun yola
Başına sardırır bin türlü bela,
Şu yalan dünyada huzur dilersen,
Nefsinin elinde olma müptela...

Dil bir yılandır; zehiri acı,
Kendi kaçar gider yersin kırbacı,
Sükut bir altındır ; sabrın çiçeği,
Dünya bir handır ,insanda hancı...

Gönül; hırslarına esir olmuşsa,
Kör nefsin atına kırbaç vurmuşsa,
Uçurumlar bekler gafil gözleri,
Kargayı kendine rehber tutmuşsa...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
17 ocak 2016.