Sen yüksek dağın
Tepesindeki tek beyaz güldün
Sana ulaşmaktı tek gayretim
Delicesine tırmanyordum yokuşu

Bazen yoruluyordum
Kat ettiğim mesafeyi geri alıyordum
Direniyordum, dayanıyordum
Sana ulaşmak ümidiyle

Seni azda olsa görüyordum
Zirvede olduğunu biliyordum
O yüzden hiç vazgeçmiyordum
Savaşıyorum tüm gücümle

Şimdi sis çöktü dağın tepesine
Görünmüyor ne gül nede zirve
Durakladım, bir soluk aldım
Kararın en hat safhasına vardım

Bir kez de, derin nefes aldım
Vazgeçmedim, yine tırmanıyorum
Şimdi zirvede gül olsun olmasın
Ben dönmüyorum yolumdan

Zamanı gelir sis ortadan kalkar
Zirvede beyaz gül olmaz, belki
Pembe, Kırmızı gül olur
Daha çok güç harcarım beyaz güldeki gibi

Ama ben bu sis varkende
Vazgeçmicem, dönmem yolumdan
Her ne kadar aşağı düşsemde
Tekrar tırmanıcam, dönmem yolumdan...