Yarım Kalan Yüreğim
Celladın elinden
Şu an hüküm giyse yüreğim Satırlara gizlenir, beklerim İçimde dolup taşan hislerim Dökülür sözlere, derya dizgin Bir yanım puslu geceye düşkün Bir yanım aydınlığa çekili sürgün Görünmez bir sırdan geçerim çünkü`m Ötesi; bilinmezliğe geçimli bir dönüm... Satırlara asılı kalan son hece de; kördüğüm Düğümde boğulan gölgem Hasret ile bitkin...durdun...solgun... Anlasana; yüreğim çok yorgun... Yine cümlelere sarılıp uyudum Seni unutturan geceyi içimden kovdum Seni getirmeyen düşlerimi, alıp bozdum Tüm hissettiklerimi, sadece sana yordum En sonunda; alıp yüreğimi sürgüne vurdum Bir gün; yarım kalmışlığımla Şu satır aralarında Son cümle gelip vurduğunda Yüreğim bir fırtınaya tutulduğunda Virgülü, sırlarıma sürgün edip, gidecektim Son hece ki; düşen sessizliğim... bu hikaye, benim; hasret sürgünlüğünde yarım kalmış yüreğim... |