ERİYOR ERİYORUM
Aradım izini bulamadım ,
Şaşkına döndüm, İsyanlardayım , Söyle; Allah aşkına , nerelerdesin sen. Az kaldı deliriyorum ben. Durmak bilmiyor özlemlerin, Artıkça artıyor, Hasretliğin bu kadar zor olduğunu, Gidişinle anladım. Yüreğim volkan, Damarlarım coşkuyla akan bir nehir, Bu nehir ki içinde akan , Patlamış volkandan sızan lavlar, Sarıyor bedenimi eriyor, Eriyorum, Nere gitsem, Nere baksam, Gözlerim seni arıyor, Her zil çaldığında, bir ses duyduğumda, Sen geldin sanıyorum. Beklentim boşa çıktığında, Kahroluyorum. Sen gittin gideli, Işıkların rengi değişti, soldu açan çiçeklerim, Yaşamın tadı tuzu kaçtı, Anlamsız, Manasız, varla yok arasıda yaşıyorum. Yaşamak denirse buna, Yaralı bir kuş gibi çırpınıyorum, Sen yoksun ya, Yediğim lokmalar, Içtiğim sular, Düğüm düğüm boğazımda sindiremiyorum. Gel desem gelemezsin, Sev desem sevemezsin, Duygularımı yitirdiğimi söylesem de duyamazsın. Nerden bileceksin, Günlerimin ay, haftalarımın yıl olduğunu. Sayende; Yazın sıcağında, Sağnak yağmurlara gebe oldu gözlerim. Kendimle savaşıyorum. Kayboluyorum. Melek Dönmez, İst. |
Hayat devam ediyor hüzünlerin acıların kötü hatıraların yüreğimizde tapu edinmesine izin vermemeliyız şairem .Acıyı uyutmalı
hüznün kıyısına sevgimi ilistirdim bir anlayan olarak