Çocukluk Konya'm
Çocukluk Konya’m
Bahçeliydi evler, hep sekiliydi, Samimiyet çoktu aşk ekiliydi. Avlusunda çiçekler dikiliydi, Sanki gülistandı çocukluk Konya’m! Komşularım vardı; Kalfa Solaklar, Sessizdi cadde, sakindi sokaklar. Temizdi doğa berraktı sulaklar. Bir destandı benim çocukluk Konya’m! Yazın tozlu, kışın çamurdu yollar, Pazara giderdi üretken eller, Kahırlar içinde bilinmez haller, Unutulmaz andı çocukluk Konya’m! Seyyar satıcılar sık sık gezerdi, Nerde çocuk görse ora sızardı, Kayalı park bize günlük pazardı, Mutlu bir zamandı çocukluk Konya’m! Bayramlarda yeni esvap giyerdik, Hal hatır sorunca bayram sayardık, Dualar alınca manen doyardık, Coşkulu mekândı çocukluk Konya’m! Ramazanda Konya başka olurdu, Mahalleli camilere dolardı, Ne güzel hatipler vaizler vardı. Öğütle donandı çocukluk Konya’m! Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 18 Ocak 2019 |
Saygılarımla