KALIRIM BEN BANA
KALIRIM BEN BANA
Maziyi arıyor gözlerim boş sokaklarda Dağılmış dost meclısı kaldırımlarda Konum açılmaz olmuş Bin bir kilit ağızlarda Tükenip bitmişim hafızalarda Bir yere gitmemişti oysa Saçlarımın karası yaşantımda saklıydı beyazı Göremedi kimse ruhumda ki ayazı Cebime tıktığım yalnızlığı Kimbilir belki de Kader böyle uygun bulmuştu Alnımda yazılıydı bu sisli pusu Umutsuzluğumun dibe vuruşu Allah’ım isyandan sayma Dilimden dökülen sitemleri Elbet Tövbelerim ebedi Kırdım artık zincirlerimi Çektim çekeceğim kadar Kandım yalanlara kanacağım kadar Kimse merhem olmasın yarama Yeterim ben bana Yeterim Acılarımı bir başıma sarmaya Filiz Bahcıvan |