Can dostum Fahrunnisa'ya 4Güneş aydınlatıyor, uçsuz bucaksız duran Karanlık vahaları, gördün mü Fahrünnisa? Şimdi ümit zamanı, kıyılarına vuran Neşeli dalgaları gördün mü Fahrunnisa? Hayat son hızla koşan yılkı atı timsali Zorlaşır günden güne dostun dosta visali Hasret gönülde saklı yanan volkan misali Eriyen kayaları gördün mü Fahrünnisa? Biraz buz biraz ateş harmanlanır yürekte Cümleler sıra sıra dudakta beklemekte İpi çekilmiş harfler sallaniyor direkte Yırtılan sayfaları gördün mü Fahrünnisa? Yaşamak yük olmaksa hafifletelim yükü Taşımak zor gelirse atalım malı mülkü Dilimde dolanıyor yine sensiz bir türkü Sızlayan yaraları gördün mü Fahrünnisa? İçim içime küskün dışım dışıma kırgın Tahmin ettiğin gibi bütün varlığım yorgun Yine de umutluyum olsa da dünya durgun Ağaran karaları gördün mü Fahrunnisa? Dinlediğin güne dek... |