DELİ RÜZGAR
ne zaman deli rüzgar esse
yüreğime bir ürperti çöker ruhumun derinliklerinde sörf yapar hüzün dalgaları camı açık pencereden eprimiş bir tül havalanır balkon ipinde sallanır paramparça çamaşırlar tel tel uçuşur güz sarısı saçlarım rüzgara karşı duran bir uçurtma ağaca asılır yükselen toz bulutları altında gövdesi devrilen,yana yatmış ağaçlar kırılan ölü dallar görürüm sokakta ağıtlar yakarım peşi sıra korkutan siyah gecede bitmeyen yalnızlıklar sarar etrafımı ruhuma çöker karabasanlar umutlarım buz keser korkudan tüner kanadı kırık kuşlar alır herkesi bir pazar yeri telaşı avını bekler pusudaki avcılar derin bir yürek acısı içimi kemirir sen kokan gökyüzünde ay yüzünü karartır,görünmez olur beyaz bir martı feryadını semaya uçurur hırçın denizdeki dalgalar şaha kalkar acı türküler söyler hoyrat rüzgar her estiğinde kırıp döker,yüreğimi talan eder önüne katar sevdiklerimi,koparır benden umutsuzca bakar kalırım,dönerler mi diye geriye ortalıkta bir direniş başlasa da yeniden dokunabilir miyim ki sana sahiden alıp başımı gidesim varken çok uzaklara henüz hazır değilim ki ben yeni ufuklara AYLA CERMEN TÜFEKÇİ ☪️ |