DÜNYA CENNETİ
Beşer şaşar yazdırır bu şairi
Kalem yazar bu sayfalar şahidi Hakimi hak olan mahkemenin batıl faili Şiirlerimdir düşünce okyanusumun sahili Gece çöker şiir akar figanım sarar alemi İblis kandırır kovdurduğu gibi cennetten ademi Uyutur gezegeni söker gerçeğinizi vermez size geri Karartsada ruhları lanetli kalpten çıkan aydınlatır dizeleri Kelam haklıyı vezir eder haksız olanı zelil İblis kendinden geçer bulamaz batıla delil Denizler kana bulanır edilince yanlışa meyil Doğruyu görebilene bu hayat Rabbe varan seyir Söz gönüllere varır ancak eğri yine eğri gider Ahali derbeder zira cinin soyu ona kin güder Asır aklı çeler ruha bolca günah zerkeder Yanaşınca ateşe beşer onu şeytan bile terkeder Ey ölümlü yanında saf tutma zalimin Sakın zindanına düşme elîm zilletin Sonunu biliyorsun bırak onca illeti Belli ki unutuyorsun yaşam ölüm hicreti İblisini incitip sök kalbinde ki zinciri Kalemi al eline dök sayfalara içini Cömertlikte asla dert etmemelisin ölçeği Aç doğruya gözünü gör gündüz gibi gerçeği İçinde ki pis hisleri gönlünde ki kasveti Atmalısın bir kenara maddi olan serveti Solmalı heveslerin sende olmalı erdem hasleti Ahiret cehenneminden acıdır dünya cenneti... |