hep sen
beni yalnızlığa mahkum ettiğin o günden beri,
gözlerim zifiri karanlık düşlere kapanıyor hep, gördüğüm hiç bir rüyayı hayra yormak gelmiyor artık içimden.. bütün yalnızlıklarımın adı sen, sesleniyorum sana,o karanlığın içinden, ama,o kadar kalabalık ki senin yalnızlığın, duyulmuyor sesim, bende susuyorum, yalnızlığıma, yalnızlığına, sana, kendime, herkese, her şeye, küsüp.... emine rezzan sipahi |
bende yalınızlık şiiri paylaşmıştım
onu anımsadım
kaleminiz susmasın
kimse yalnız kalmasın diyeceğim çok zor