NEFES
Sevinçleri beklerken sardım hep hüzünleri
Vazgeçtim beklemekten gelmeyecek günleri Kapattım yüreğimi siliverdim dünleri Anladım ki sonunda hayal ile hevesmiş İnsan denen mahlukat çamur ile nefesmiş O nefes ki hep mahkum beden ona kafesmiş Değer verme boşuna değmez insanoğluna Aşkı veren Allah’tır kıymet bilmez kuluna Kaybeder elleriyle satar dünya puluna Bekir ÇELİK (Yalnız Şair) |