İrfan Sofrası!
İrfan Sofrası!
Hakkı konuşarak, sohbeti kıyamlandırmak, İhsan okulunda, sözü kıvamlandırmak Ya hayır söylemek, ya da anlamlandırmak Âlimler içinde, ârifçe sohbet ne güzel! Sohbet ortamında, sevgi çiçekleri açar, Edip insanlar dili tatlı, inciler saçar. İrfan okulunda talebe olmak ne güzel, İhsan sofrasında, dostlarla sohbet ne güzel! Sözlerde; ne riya, ne yalan, ne de maske var, Satır satır, cümle cümle, kalbe mesaj akar. Dinleyene zevk verir, konuşan hak’la bakar. Ârif meclisinde insanca bakmak ne güzel! İrfan okulunda; insanı dost eylemişler, Gönüllere girmiş, ihsanı dest eylemişler, Gönül Kâbesi’ni fethetmiş, mest eylemişler, Dost bahçelerinde gül olup açmak ne güzel! İnsanı güzel, hayvanı güzel, dağı güzel, İrfanî elle beslenen üzümü, bağı güzel, İlimle örülmüş gönüller ağı güzel. İhsanla bakan göz, insanî hayat ne güzel! Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 23 Aralık 2018 |
Haz alarak okuduğum şiirde muhteşem bir kurgu mevcut...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..