Sene devrilirken özü yokladım
Beni benden edip gitmiş bu sene
Taş basıp bağrıma yine bekledim
Kuruyan umutla, et/miş bu sene

Bıldırdan beterdi dönmedi çarkım
Aldığım nefestir, ölüden farkım
Söylenen ağıtlar, yürekte türküm
Çile, ardım sıra gütmüş bu sene

Geçti gençlik denen en büyük ziynet
Bulamadım çare bilmedi kıymet
Bu saatten sonra etmesin zahmet
Sevgimi kalbinden atmış bu sene

Yüreğim kalesi hepten yıkıldı
Gözyaşıyla hasret, tohum ekildi
Eriyip tükendim belim büküldü
Ömür zahiremde bitmiş bu sene

Nerde balım, canım diyen o diller
İki gözüm diye seven o kollar
Dünyalık girince oldular eller
Dostlar kaşlarını çatmış bu sene

Aldanmayın sakın görünen yüze
Kaderin şefkati kalmadı bize
Şiir yüreğimi dönderdi köze
Beni üç kuruşa satmış bu sene

Sevda Doğan Karakaş