KÖRELEN AKIL
Öfke büyütür kini,
Nefret terk etmedikçe yürekleri… Yok etmek üzere kurgularken geleceği Körelen akıl, Kanlı gülün açmasını bekler Yarattığı karanlığın cehenneminde… Ateşten meyvesini verir zakkum, Kar altındaki izleri silinmeden nefretin! Tarih acımasızca adımlasa da yüz yılları, Yine de silemez Zamanın girdabında tutsak olan gözyaşlarını Mazlumun…. |
Her zamanki gibi yine çok duygulu bir şiir okuttunuz...
İlk emir OKU ile başlar…
......................................... Saygı ve selamlar..