Hayat o kadar zor ki
Bu kadar hengame
insanı oldukça yıpratıyor.
Kaldım dert denizinin
tam ortasında..

küçük bir çocuk gibi
savunmasız, bi-çareyim
yıllardır bu amansız
dalgaların arasında
bir oyana,bir buyana
acımasızca savruldum durdum.
Kulaç ata,ata yoruldum.

Kalemi,Kâğıdı sırdaş eyledim
Dertleri kendime yoldaş eyledim
Soran Eşe’Dosta yalan söyledim
Hüzün bırakmadı gülemez oldum
Aradığım Aşkı bulamaz oldum

Ne sesimi duyan oldu,
ne de bir el uzatan.
bu hayat denizinin ortasında
Çırpındıkça çırpındım.
Eremedim karaya..

Baharı unuttum, Yaz’ı unuttum
Yokuşu unuttum düzü unuttum
Bir ömür huzuru düşte uyuttum
Hüzün bırakmadı gülemez oldum
Aradığım DOST’u bulamaz oldum

Bıktım bu acıları hergün
Buğulu camlara yazmaktan,
Daralan can’a
Sonra memleket kokulu toprağa
Ne kadar doldursamda
Anlatamam yılları.
Bu dünyada herşey yalan..
dalgalar arasında bir oyana
bir buyana..

m.yavuz