Senin gölgen Ey yar!
Bir Temmuz gecesinde,
Sen donarken umutlarıma; Çaresiz şaşakalır Gecenin avucunda terleyen deniz! Perişanken dalgalar saçlarına, Ve izlerken yakamozlar gözlerimi; Ay kızıllığı imrenir yanaklarına. Mendireğin Offf, Off sesine gömülür çaresizliğim. Mendirek taşları Zeklenir hıçkırıklarıma, Ve hıçkırıklarımla başlar anaforlar. Gelgitlerimi esir alan buzdan siluetin, Gölge olur ışığıma... Sensizliğime üşüyen gece, Gölgene titreyen alevim, Siluetine gömülen yakamozlar Serinletmez yüreğimi... Aksine yokluğuna yanar yüreğim. Varlığına kanar. Ey yar! Senin gölgen, Tabiatın toparlanışı kadar kanat bana. |
Dileğim Şiiriniz ve yürek sesiniz daima kutlu ve mutlu olsun...
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..