MEFTUN

Meftunuyum bilirsin o elâ gözlerinin
Ta dibine batmışım o belâ gözlerinin
Gurbette soluyorum ayrılığın zehrini
Hasretine yanmışım o sıla gözlerinin

MÜHÜRLEDİM

Mühürledim sevdiğim gönlümün kapısını
Sana tahsis eyledim o altın yapısını
Çekinme sefanı sür, dilediğince yaşa
Üzerine yaptırdım bir ömür tapusunu

KIYMIK GİBİ

Ben nerde yanlış yaptım, bilemedim sevdiğim!
Gittiğin günden beri gülemedim sevdiğim!
Kıymık gibi batsa da hatıralar yüreğe...
Hafızamdan ismini silemedim sevdiğim!

AŞK BENDE KALSIN GÜLÜM!

Nefret sana yakışır, aşk bende kalsın gülüm!
Zamanın hoyrat eli ne’m varsa alsın gülüm!
Hicranı kadehlerden yudum yudum içerken...
Yalnızca bad-ı saba kapımı çalsın gülüm!

ZAMAN ÇABUK GEÇİYOR

Asırlar ufalanır, geriye kalır bir an
Zaman çabuk geçiyor, elini çabuk tut can!
Suları çekiliyor ömür denizlerinin
Ne sende ne de bende kalmaz o şevk heyecan

GÜLÜN GÖZYAŞI ŞEBNEM

Dört nala koşan taydır, sevdaya vurulmaz gem
Bilirim eksik olmaz âşığın gözünde nem
Geceler uzar durur hicranın şafağında
Sabahın tenhasında gülün gözyaşı şebnem

M. NİHAT MALKOÇ