HAYAT BENİ YORDU HANCI
HAYAT BENİ YORDU HANCI
Erken yaprak döktü hayat ağacı Hayat beni yordu yorgunum hancı Memleket hasreti ölümden acı Hayat beni yordu yorgunum hancı Bak şu saçımdaki beyaz tellere Genç yaşımda geldim gurbet ellere Mecnun gibi düştüm ıssız çöllere Hayat beni yordu yorgunum hancı Felek bizi sürdü çetin yokuşa Çelmesini taktı getirdi tuşa Döndüm kafesteki yaralı kuşa Hayat beni yordu yorgunum hancı Neşe değil hancı çiledir yüküm Kırılmış kalemim verilmiş hüküm Yeşermez dallarım kurudu köküm Hayat beni yordu yorgunum hancı Bu dünyada gülmek haramdır bize Ölürsem sen beni sar beyaz beze İşte halim budur gerek yok söze Hayat beni yordu yorgunum hancı Garip Hasreti’yim çekerim çile Taş olsa yerimde gelirdi dile Feryad figan etsem artık nafile Hayat beni yordu yorgunum hancı Garip Hasreti (Filat YAZICI) |
Nefsin makamından düşmeye geldim
Aşk ile yanmayan gönül pekişmez
Ol Yunus misali pişmeye geldim
Sayfaya düşen bu güzel şiiri
Ve bu güzel şiiri yazan usta şairi
Tebrik ediyorum.
Kıymetli ÜSTADIM
Kaleminiz susmasın
Her daim hakikati yazsın
ALLAHÜ TEALA
Cümlemize Yunus misali yazmayı
Ve Yunus'un gittiği gönül yolundan gitmeyi nasip eder İNŞALLAH
SELAM VE DUA İLE