Serildi yere!..
Serildi yere!..
İlk bakışlarınla başladı, aşkın yokuşu, Ne dizde güç bıraktın, ne bende derman, Gönlüme girdin, kanımda hala gezersin, Arada patlayan gülüşlerle, eyledin ferman... Boyun büküşlerime aldırmadı, gamzelerin, Ve ömrümden kopardığı, sayısız yapraklar, Gazel oldu serildiler, boylu boyunca hayata, Şahit olacak bir gün, hicran dolu topraklar… Arap çöllerinden farkımı kaldı, bu gönlümün, Seraplara kucak açsam da, aşkımı savundum, Kanatsız melek olan, ruhum peşinden koşarken, Yokluğunu minder ettim, bağdaş kurup avundum… Sevdamsın artık be, dikili ağaç, çağlayan su misali, Tebessümünü yüreğimin içine katıverdin bir kere, Gamzelerle bir giriş yaptın, çok zorlu giriş oldu bak! Hazan oldu bağrım, sen uğruna, her gün, serildi yere… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |