İsimsiz Şiirler -1
Bir ölünün ardından üzülmek
Ne kadar ağır olsa da geçiyor kardeşim. Belki bir ayda Belki bir yılda Belki de hemen. Lakin yaşayan bir insanı ölü addetmek, Üstelik gülüyorken hiç gülmediği gibi etrafa, Dolaşıyorken birlikte arşınladığınız sokakları sensiz, Ve terleyip inliyorsa tutkuyla bir başka yatakta... İşte o zaman, İşte o zaman üzülmek, Beter oluyor toprakla bütünleşmekten. |