İKİ KIZ ÇOCUKHenüz iki yaşlarındalar İkisinin ellerini tutmuş babası Hastane koridorunda bekliyorlar Açıldı kapı Sedyede baygın bir şekilde Göründü çocukların annesi Koptu bir çığlık Yeri göğü inleten türden Yürekleri dağlayan Nereye gidiyorsun Doktorlar sana ne yaptı canım annecim Baba bırak bizi Götürüyorlar doktorlar annemizi Bırakmıyor babası ikisinin elini Şeker veriyorlar onlara hemşireler Şekerleri yere çalıyorlar ikizler dondu zaman ve mekan Katı yürekli hemşirelerin bile gözü yaşlı Kapandı kapılar Hemşire bu çığlığı unutmayacağım diyor hayatım boyunca Allah kimseyi annesiz bırakmasın Çıkardı babası çocukları hastanenin bahçesine Belki unuturlar annesini diye Bırakırlar ağlamayı Ne mümkün İrfan GÖRGÜN |
Öz ve anlamlı, emek yoğun çalışma olmuş…
Tebrik ederim…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..