Ya RabŞiirin hikayesini görmek için tıklayın “Barındırmaz mısın koynunda, ey toprak?” derim, “yer pek”;
Döner, imdâdı gökten beklerim, heyhât, “gök yüksek”. Bunaldım kendi kendimden, zamân ıssız, mekân ıssız; Ne vahşetlerde bir yoldaş, ne zulmetlerde tek yıldız! bu şiirimi merhum Mehmet Akifin bu şiiirinden çok etkilenerek yazdım .Dua ve selamlarımla. ben üzüntülü ve garibim,kimsesizim iyiliğime karşı daim kötülük görenim kalp kırmıyanım,daim kalbi kırılanım ya Rab tüm kimsesizlerin kimsesisin bana yardımını,daima lutfet Allahım. ABDULKERİM KAYA.08.12.2018.ANKARA |
SELAM,SAYGI VE DUALARIMLA..