Kirleniyor yurdumun tertemiz nehirleri
Ciğerini kökünden söküyorlar arkıdeş
Namussuzlar pervasız ruhundaki kirleri
Deresine, çayına döküyorlar arkıdeş.

İstisnasız her kaynak ülkemin can damarı
Yerleştirmiş bağrına kâinatın mimarı
Terleyince çimdiğim, su içtiğim pınarı
Dünyayı başımıza yıkıyorlar arkıdeş.

Ne balık ne de yengeç; yılan yaşamaz oldu
Akarsular, denizler plastik, naylon doldu
Artık zehir akıyor su ortadan kayboldu
İlleti bünyemize dokuyorlar arkıdeş.

Aldığım nefes bile kredilerle, fonla
Yüklenici firmalar etrafımızda tonla
Her karış toprağımın üzerine betonla
Acımadan anında çöküyorlar arkıdeş.

Hayırsız evlatları şerlikte yarışıyor
Kanallarla, boruyla vatana girişiyor
Toprak ana sütüne cerahat karışıyor
Tabutuna çiviyi çakıyorlar arkıdeş.

İnsanoğlu muhtaçken doğadaki yaşama
Bu nasıl bir evrimdir, bu nasıl bir aşama?
Son moda çevresine nankörce katliama
Girişene sessizce bakıyorlar arkıdeş.

Ölenler balık değil milletimdir topluca
Toplumca akıyoruz uçurumda en uca
Gariptir, cümle âlem kanıksamış sonuca
Sineye çekip boyun büküyorlar arkıdeş.

İşte Büyük Menderes, işte Ergene, Gediz…
Baksana Dalaman’a, ne hâle getirdiniz
Gerçeği dobra dobra yüzüne kusar deniz
Gözüme baka baka sıkıyorlar arkıdeş.

Kurdun kuşun, nebatın; yaşamın kaynağı su
Umudun, geleceğin, çocuğumun dokusu
Milyonlarca senenin kültürüdür doğrusu
Üç beş pisliğe peşkeş çekiyorlar arkıdeş.

Namussuzlara karşı ne kanun var ne yasa
Başla çevreni dünle bugünlerle kıyasa
Doğa sizlere ömür, kaldıran yok! Hülasa
Memleketin canına okuyorlar arkıdeş.

04.12.2018
Salih ERDEM