Sensizliğin ölüm uykusundayken gece
Akşamdan kalma sarhoştu yine yıldızlar Kemer de

Bir çocuk misali büyütmeye çalışırken hayalimde
Nöbet tutuyordu maziden kalma bir hatıra içimde

Cam göbeği bir bahar sabahına uyanırken uykudan
Ruhuma yine hasret yazıyordu unutulmayan sevdan

Yüzümde unutulmuş eski günlerden kalma bir mutluluk
Anıları kızgın demirlerle dağlıyordu sanki yalnızlık.

Alın yazım kaderimle yaparken pazarlık
Hala anlamış değilim sebebi neydi ve biz niye ayrıldık

Ve bu yüzden yurtsuz yuvasız bir kuş olurken zavallı sevdam
Hangi düşte uyanacağına karar kılamaz bi çare rüyam

Aklım hala sıla hasreti gibi yıkık ülkeler diyarında kalır
İşte bu yüzden buz tutar da yorgun gönlüm
Şu temmuz sıcağında bile bir titreme alır

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı