YILLANANMahzeninde yıllanmış tadını almış ne sırların vardır senin ! dilinden döküldüğünde canın acıyacak ağız tadını bozacaktır. Sırlarını küpünde saklamayı yıllarca başaransın, hak edene verilmemiş ne haklar birikmiştir rafında köşende, arada bir tozunu çırpar yine yerine koyarsın özenle . Vicdan muhasebesi yapmaktan usanmamışsın kimler için yanmış ,; boş yere yüreğin ? soyutlamışsın kendini sahte alemden yalnızlığı sarmalamışsın, bir tek teselli bile vermek isteyene müsaade bahsetmemişsin. Demli çayın en yakın dostun her yudumda , yolculuğun ufuktan öte ah neler geçmişte aklından kördüğüm olmuşsun her hatırayı ortaya saçışta. Kim heder etmemiş ki en güzel yıllarını ? kim almamış ki sevdadan acılı iltifat payını ? kimler bildirebilmiş bir bilmeze değerini ? hazan mevsimin de olsa sil yüzünden hüznünü baki değil bu dünya ; kimselere kalır mı ?. Nuran KARACA 20:46 05.12.2018 |
Şiirin alamı, anlatımı ve kurgusu güzel sonlandırılmış…
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..