GÖNÜL YARE GİDELİM
GÖNÜL YARE GİDELİM
Düşürdün yolumu gurbete gönül Perişan hallerim, yare gidelim Döndürdün yaşamı berbata gönül Dinmiyor sellerim yare gidelim. Namert sofrasına oturmam diye Onuru yerlerde batırmam diye Sundun Alaman’a beni hediye Batsaydı pullarım, yare gidelim. Şaşkına çevirdin gurbet elinde Bitmedi’mi hırsın servet yolunda Sabır, şükür bitti artık kulunda Büküldü bellerim, yare gidelim. Gariptir sevdiğim, eller kınıyor Hasreti içimde, yaram kanıyor Olmuyor sabahlar başım dönüyor Solmadan güllerim yare gidelim. Fakirken mutluluk bizimdi sunam Zenginlik yük imiş neyine kanam Sıla gözde tüter nasıl dayanam Devrildi yıllarım, yare gidelim. Gönül esiriyim bulunmaz eşim Kararttı dünyamı doğmaz güneşim Yakıp kül eyledi hasret ateşim Söylesin dillerim, yare gidelim. Uslan artık gönül varlığa kanma Olmaz saadeti gurbeti sunma Gençliği bedende duruyor sanma Tutarken ellerim, yare gidelim. ERDOĞAN ÇALIŞKAN 29 11 2018 İlk Alamancılar dan bir bağrı yanığın hikayesi. |