varlık.. kaybedişler çoğalırken g/örünen ufukta akşam garibi çöküyor yönü makûsa gerçekle arama giriyor zan-ettiğim hâkikât ağırlaşıyor mistik zeminde bilinç altı aşk ! varlığını yaşam eskizimin kenarına klonladığımda fırça izlerinden tanımıştı beni yaratıcılığım pusula sessizliğinde sazlıkların çoban yıldızıyla dansı özrünü yansıtıyordu//dili ay gölgesi ıssız pantomim artırımsız bir satışta sahiplenmiştim ruhumu ve anımsamak istemediğim y/arım ’aşk tabloları’yla d/uyumsuz hisler kıraçından intihal gecikmiş postalar sis gölüne düşürdüğüm inancımın ellerinde yükseliyor sevin(l)iyorum... .. |
Şiirin bir damlası bir bütünün, bütün özelliklerini taşır...
Şiir iyiliğin anasıdır…
............................................... Saygı ve selamlar..