Yaşamın Rengi
Kapkara göklü ay ,
yıldızsız serinliğinde bulanık, belirtisiz hayatım gibi. Tarih yazmıyor bu anı, bu yıldızsız gökyüzünde henüz erkenden , henüz doğmamış sabahını. Daha sonra aniden , evrenin mavi mürekkebinden bir damla yayılıveriyor. Nereden geldiği bilinmeyen bir ışık, İzlemezken kimse bu anı , Püskürttüğü aydınlık daha da artıyor arttıkça cümlelerim . Ne var ki yaşam yine belli ediyor kendisini , İçlerinde öfkeli kişileriyle arabalar , durakta her gün talihsiz yaşamlarını tazeleyecek olan insanlarıyla, gecenin bitmesiyle toplu halde yuvalarına dönmekte olan sokak köpekleriyle . Sabah , her gün yaşamdan parçalar koparak doğuyor. Ve geriye ne kalıyor... |