Ne aradığımda duydun sesimi...
Ne düştüğümde tuttun elimi.
Çocuk gibi ağladığımda bile,
Silmeliydin gözlerimin nemini.
O halde sana nasıl güveneyim.
Kırıp döktüğün bu kalbi,
Bir daha sana nasıl vereyim.
***
Ben deryada boğulurken,
Yağmur olup üzerime yağıyordun.
Ben ateşlerde yanarken,
Kor olup içime düşüyordun.
Üşesem buz gibi soğuktun,
Toprak olsam,
Ayağınla çiğneyip geçiyordun.
O halde sana nasıl güveneyim.
Kırıp döktüğün bu kalbi,
Bir daha sana nasıl vereyim.
***
Sadece bir kere merhamet et.
Maziye bir bak sonra istersen,
Yaptıklarını yine inkar et.
Lakin bil ki benim gücüm kalmadı.
Yakıp yıktığın,
İçini boşalttığın bu canı,
Ölüm bile beğenip almadı.
Sanma ki bundan böyle yaşıyorum,
Sadece toprağa karışacağım,
O kutlu güne kadar.
Hayatın ağırlığını taşıyorum.

Celal BAHAR