İçe Dönük RuhYüreğime ektiğim kayısı ağacı çiçek dökmedi Yalancı baharlara gülmedi bu defa Toprağın yağmura yaktığı hasret türkülerini derdim Sarı başak tane tane sen avuçlarımda __Nadasa bıraktı yürek kendini__ Seninle başladığımız kitap gibi yarım sol yanım Gölgen sıyrıldığı vakit gölgemden Ellerim yeniden dokunur seni sakladığım sayfalara Ve ben yine seni yazarım düşük cümlelerin başına Yalan dediğin aşkın hangi satırında gerçeğe döndün İçimde yaktığın ateşin çırasını hangi ormandan çaldın Soramadan daha Hangi rüzgâra astın vuslatı Akrep lal /yelkovan firar etmiş geçtiğin tüm zamanlardan Adın yok hiçbir kayıta __Girdiğim kara kuyuda__ Sensizliği çizerken taşlara/bensizliği yargılıyorum Sus diyorum geçmişe sus Sonbahara düşüyorum Ölümün sen haline donanıp susuyorum Dolunayı izle bu gece güneşe küs yüzünden hasret türküleri yağacak senin şehrine ŞEV |