Yok
İstikrarlı bir israrcilikla vurduğun hedefin tam ortasındayım,
gunbatiminin insanı kendinden geçiren renginden şafağın esintisine seninle geldim... Gördüm yıldızları bir bir... Ay ile sohbet ettim... Denizin dalgasının üzerinde yağmurun altında seninle kayboldum sokak sokak... Göğsümü yaran kuytularında bakışlarının bir çocuğa dokundum... Masumluğun vadisine daldık beraber... Derken bir zümrüd-ü anka’nın kanadına bindim, kül oldum... Hasılı ben hiç böyle olmamıştım Daha da olur muyum bilemem... Edemediğim bir vedanın saklı ve en güzel busesisin... Sanmaki yoksun... Yok gözün görmediği mıdır? Hasretle... |