ÖLÜME DOĞRU
ÖLÜME DOĞRU
Gidiyorum anne sakın üzülme, Ağlayıp ta bir köşeye büzülme. Azrail gelip de alır canımı, Uğrunuza akıttım bütün kanımı. Korkuyorum fakat ölümden değil, Feda ettim canımı elimde değil. Uzat ellerini, ağzıma su akıt eğil, Ölüyorum anne ağlama sakın. Üzmeyin kardeşlerin tatlı canını, Boş geçirmesinler sakın hiç bir anını. Ansınlar bir kere benim yadımı, Ölüyorum anne ağlama sakın. Eskiden surat asıp küserdin Belki de içinden küfür ederdin Fakat yine de sabır ederdin, Ölüyorum anne ağlama sakın. Üzülme anne karaları bağlama, Ölüyorum diye sakın ağlama. Şu ağlayan yüreğimi dağlama Ölüyorum diye ağlama sakın. Son dakikam geldi hissettim bunu, Alın hatıra olarak saklayın şunu. Unutmayın emi öldüğüm günü, Ölüyorum diye ağlama sakın. Ben ölünce dualarım okunsun Kırkımın mevlüdün de şerbet içilsin. Resmim alıp elinize bakılsın, Ölüyoru m diye ağlama sakın. Seneler geçiyor, unuttun gittin Artık benim yasım tamamen bitti. Halbuki vücudum kemikle etti Ağladığın günler hep gelip geçti YAZIMIZ BÖYLEYMİŞ, KADER NE YAPSIN? AKLINA GELEN BİR KERE ANSIN İLK HATIRAM TAMAMEN YANSIN, MEZARDAN KALKIP DA GELEMEM ANNE! SUZAN ÇELİK.20-8-1965 SAAT:12.00 |