Sabır.... Fakat
Tabiatım gereği kargayla işim olmaz
Tatlı dilli bülbülüm durmadan öterim ben Öyle bir yanarım ki geride külüm kalmaz Gönül denen bacada bir güzel tüterim ben Gelin bu sıcak kalpten sizi mahrum etmeyin Sabrımın sınırını eşeleyip dürtmeyin Dibinde kıvrandığım vicdan denen kuyum bu Fikrim zikrim değişir ama benim huyum bu Kimseleri kıramam anlayın be buyum bu En çorak topraklarda gül olur biterim ben Yanıbaşımda kalın ötelere gitmeyin Sabrımın sınırını eşeleyip dürtmeyin Ölçer biçer tartarım öfkeyle çıkışım yok Dünyayı dar açıdan izleyen bakışım yok Aykırı taraklarda bezim yok nakışım yok Çirkinliği bayıltan bir nebze eterim ben Kaya değil insanım kenarıma sürtmeyin Sabrımın sınırını eşeleyip dürtmeyin Sevdiğim insanların omuzuna baş değse Kalpleri kırılır da gözlerine yaş değse Eline diken batsa ayağına taş değse Hâlim perişan olur beterden beterim ben Şu iyi niyetimi suistimal etmeyin Sabrımın sınırını eşeleyip dürtmeyin Dışarıya o yansır yüreğimde ne varsa Bilmeyenler öğrenir adresime uğrarsa Eğer biri gün gelir belasını ararsa Bir silahım yok ama orduya yeterim ben Dostluk kalıcı olsun üzerini örtmeyin Sabrımın sınırını eşeleyip dürtmeyin Mustafa Kutlu Çayeli/Rize |