ANADOLU'DAN İNSAN MANZARALARI
ANADOLU’DAN
İNSAN MANZARALARI Yaşarlardı Anadolu’nun Kıraç bir köyünde Kalmışlardı yapayalnız Köroğlu Ayvaz misali Çocukları gurbete gidince... Ne yapsınlar? İlerlese de yaşları Yıllarca çalışmak, Çok çalışmak gibi Bir alışkanlıkları... Sabahtan erken kalkardı Evin kadını Belki de öyle görmüştü Baba ocağında anasını... Yaşı ilerleyince, kalmasa da Dizlerinde dermanı İyi saymazlardı Anadolu’da Erkeğinden sonra kalkan kadını... Ocağa yakınca ateşi Soluğu ahırda alırdı Sağardı davarını ineğini Sütü kaymağı hazır ederdi... Otururlardı sofraya Allah ne verdiyse Hiç şikâyetleri olmazdı Kader der şükür ederlerdi... Şimdiki gibi yoktu akıllı telefonları Arar bulurlardı kasabada postacıları Mektup gelmişse çoluk çocuktan Bir kat daha artardı mutlulukları... Belki de birçoğu Kurgu zanneder bunları Hep birbirine benzer Anadolu’da insan manzaraları... Salih KOÇ 18 Kasım 2017 / İstanbul |
Coşkulu gönlüne sağlık, kutlarım...
Şiir yeni bir yaşamdır…
...........................................Selam ve saygılarla..