Yalnızın yalnızlığıYalnızın yalnızlığı Kendine üflenen sıgara tanesi Kendi içinde yanıp tükenir Yalnız kendi ateşine âşık Korkusu avuçlarında Bir uzağın peşinde upuzun yolu Gece gündüz kulaçlar Ruhu kayb eder Başkalarının dili ucunda Sığınacak bir limanı yok güvensiz Kendine ait olana yabancı Yabancıya tanıdık bir dağılmış cephe Savaşıp durur Hem Donkişot hem Sanço Panço Kendini koyar her birinin yerine Yerine yabancı Kalabalık özlemleri hep gözyaşıdır Ağlamak için bile semtine uğramaz Katre kater donar içinde Aşkın dilini çoktan unutmuştur Sevgi sır olmuştur otağında Baharı olmaz Ahmet Coşkun |
Yorumunuzun duygulara yakışır biçimde olması gurur verici…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..