Yıkıldı Umudum
Sen gece yıldızlarla el ele bana geldin
Kaderim boğazıma düğümlendi bu şafak Düşlerimden öteye ne kadar da güzeldin Buz mavisine döndü, kızıl libaslı afak Gönlümde yelesini süsleyen o yılkı at Sırtında bin hevesle umudumu taşıdı Alevle uyandırdı uykudan çalar saat O an tutuşan canım, sensizliğe üşüdü Dilimden dökülürken patlayan her bir cümle Alnımın yazısını nasıl da karaladı Aynalarda sır oldu yaptığım her bir hamle Hakikat çırılçıplak, kalbimi yaraladı Yıllardır bedenimden gitmiyor o zalim kış Sucu yok gecelerin yokluğun uyutmadı Hasretin ilmek ilmek içimde nakış nakış Hiç bir el senin gibi, ellerimi tutmadı Sözlerim yorgun düştü alıştı gözüm sele O aşk ki damla damla yüreğimi ezdiren Dilimden ötesini getiremem ki dile Yıktı hayallerimi, geçip giden son tren… 11.11.2018 02.30- İZMİR(2) Ömer Sabri Kurşun |
Haz alarak okuduğum şiirde iyi bir kurgu ve anlatım mevcut…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..