Labirent
Döndüm durdum hep kendimi aynı yolda buldum
Kendime neden diye sordum durdum Bir labiretmiş meğer yaşam Anladım yola iyi bakmayı öğrendim Gülsem mi?Ağlasam mı? Bilemedim Durdum dinlendim,yola baktım Yola işaretler koydum Zihnimle arkadaş oldum Aklımla yola ışık tuttum Oyun dedim kendime Durup baktım arada geçtiğim yerlere Kahkahalara boğuldum Oysa ne kolaymış kabul edince Anlamak ve zihnime sormakmış çare Geçtiğim yollarda anlamlardan izler varmış O izleri görünce yollardaki dolambaçlar azalırmış Şimdi zevkle yürür oldum İşaretleri gören yolu bilen Labirenti seven ,sonundaki çıkışı bilen Lakin labirenti zevkli hale getiren oldum Gelsem de yine aynı yola, anlayan oldum Yaşam denen labirenti seven oldum |