bir anda da ancak o isterse çağırır...

her tarafımın çok kötü mü kötü ağrıyıp da döküldüğü
bu yaşamımda ki en kahredici geceydi
türlü çaresizlik içinde yandığım
feleğin çemberinin keskin yanına takıla takıla
yıpranışta da çökmüştü takatsizlikte bedenim
yüreğime dokundukça kaçıyordum öz benliğimden
ne haklı bir tek çarem vardı
ne de bu kördüğümü çözebilecek güzel bir hasletim

bir şeyler nedense hep tersyüz oluyordu dimağımda
yoksa davranışım ile bakış açım mı haksızdı da
”neydi ki benim suçum yüceler yücesi Allah’ım”
biz mi ters kaldık yoksa nefisimiz mi sapıttı
bu denli tamahkarlıkta nedir ki bu fani yaşamda
yoksa aç gözlü kusurlarımız mı fazla ki uyum sağlayamadık sana
neler oluyor ki bana korkudan mı titriyorum
sana ne oldu ki sende titriyorsun
ya siz niçin titrediniz ki
bu kof içimiz dışımızla yoksa kışımı yaşıyoruz biz
bu ağustos sıcağında

direndim kaderime son bir gayretle her düşen gibi
sen doğrulamayınca ben senin de yerine direndim
buz gibiydi yüreğin o don gözlerinle
ellerin ellerime sığındıkça anlıyordum birilerinin vebalini çektiğimi
sağlık olsun

her yana dağılmış olan bu yaşantımıza acıyla baktım
daldan dala uçan yüreğimizi de topladım
sessizliğin sesini avaz avaz kim açmışsa ben kapattım
sen iyi bilirsin ki haydan gelenin illa ki huya gittiğini
günahlarımızın doğurduğu o iblis bilmecesini
gel de kurtar diyerekten
canı gönülle seni kucakladım
o aşkla kucaklaştık

doğanın sunduğu bu yaşamın arkasında
verdiğimiz söz vardı

vicdanımızın içine o berrak kurallarını sardık
yasaklara özlemi bırakarak
geçici olmalıydı bu yaşam takılışta kalmadan
sonun da anladım ki hep şükür çıkmalıydı her bir ağızdan
kir karası günahlarımı tövbe tövbe dökünce bedenden
gönlüm altın sarısı pamuk gibi deniz kumuna dönmüştü o an
bir hu sıvandı paslı dilime
girdi gönül avuçlarımın en mi en enginlerine

o anımızı da bir hazine gibi kalbimizde sakladık
yolumuzu ve yordamımızı da kararlaştırdık
çok mu çok tez bulmalıydık o kızıl elmayı
çokta çok istiyordum seninle o ihlas denizine girmeyi

ama ilk önce nefsimizi gömmeliydik çıkarıp da içimizden
iyileşmeliydik
olgunlaşmalıydık
olgunlaştırmalıydık
şeytanın o yağmurlarını dindirtmeliydik
bize ulaşa bileceği tüm yollarını kapatarak

seninle o dopdolu mucizeye ah bir kavuşa bilsek
bize yetti de arttı bile “Haktan” bu denli ırakta kalmak

tövbe...



(12.11.2018) AZAP...