Çok acılar çekdim aşkın elinden
Aşkın kurşunu yaralar beni
Keşke çekmeseydim böyle dertleri
Yaktı sinemi öldürür ben


Döküldü yaprağım kurudu dalım
Çıkmadın kalbimden sinemi Sardın
Yarden ayrıldım ecelim sandım
Mutluluk sende düş bana kaldı


Bahar senin oldu kış bana kaldı
Kavuşmamız artık mahşere kaldı
Mutluluk bende sanki yalandı
Düşlerimde seni aradım durdum


Seniben her deminde sevdim
Çok sevdim seni dönersin dedim
Sevgimiz sanki çağlar selimdin
Verdiğim kalbimi yıkıpda gittin



Doğarmı tekrar bizim sevgimiz
Acıyla bitti kalan ömrümümüz
Mutluluk dan uzak şimdi ömrümüz
Batan güneşim Doğarmı bilmem

Şair. Kamil. Karaağaç. 9.10. 2018. 463