ÇAVUŞ : Annemin mahalledeki 50 yıllık lâkabı..

Bilirim kırgınsın nemlenmiş gözlerin
Yaşların yanağında yol olmuş Çavuş
Birbirini boğazlar şimdi “öz’ lerin ..(!)”
Kimi huy kapmış , kimi kıl olmuş Çavuş!

Seksen beşmiş yaşın, altmışı çocuklu
En küçüğü ellisinde dili oklu
Çelik-çocuk, torun-torba, dolu dolu
Kim var yanında? Herkes el olmuş Çavuş

Biri şeyin içinde yüzer kasılır
Biri nereden diş gösterir ısırır
Biri pisliği Dörekli’den aşırır
Kerme’ si yatağına yol olmuş Çavuş

Yıllar yılı emdiler ederler yarış
Doymadı gözleri suratlar beş karış
Söyleyen, söylesin: “ sen bunlara alış”
Bunların zincirleri bol olmuş Çavuş

Kırık kemiğe takla atar şerefsiz
En akıllısı o, birer kerizsiniz
Deseler de olmuyor “ siz bilirsiniz!”
Yedirdiğim lokmalar yal olmuş Çavuş

“Market “ deme, biri belki de dövecek
Biri de pencereden göz bölertecek
Kızın Kurtkayası’ndan sayıp sövecek
Senin için yaşları sel olmuş Çavuş (!)

Biri “şüpheli” demek “emdiği sütten”
Biri huy kapmış yattığı uyuz itten
Birinin farkı yok şeyde gezen bitten
Ana neden susuyor? Lâl olmuş Çavuş

Ruhu her birinde “ Deli Fadime” nin
Nankör olduğunu biliriz kedinin
Doğrulduğu görülmemiştir belinin
Yolarak saçlarını kel olmuş Çavuş

Kimin için ağarttın nerde saçların ?
Yemedin, yiyorlar, doydu mu açların?
Bak “Masraf” diye alınmaz ilaçların!
Reçete yazılalı yıl olmuş Çavuş..

Bir lokmamı yedilerse haram olsun
Sırat’ta boyunlarında yılan olsun
Dilerim üçü de benden viran olsun
Bilemem bunlar nasıl kul olmuş Çavuş

2018