Tanık
Köyümün bozkırlarından
alınıp getirildim Bir tanıksın sen Ölümü gördün Dışarıda rüzgar İçerde küfür içimde hüzün geceye yarasalar Yüreğime maviler indi Aşklar dağlara tünedi Binlerce kurşuna hedefti gövdem Çıplaktım ranzam,da hayat gül kokulu sağanaktı Bedel miydi? gülüşlerim .. Gülüşlerim öldü kim bulacaktı katilini Dalgaların sesi uzaktan geliyordu artık. Sesler azalıyordu bir kaç dakika sonra Duyduğum son gürültüydü; Ölümüme tanıktım ölümü gördüm Anlatsana ulan birden bir sesle tekrar uyandım Daralıp mırıldandım korkuyormuşum hayır... bozkırlardan gelen hiç korkmaz korkmamalı! Tekmeler sopalar indi bir yanıma Tamam bu sefer dedim Ukalalık etme diyor bir ses Üstelik bu kez Israrla soruyor anlat ölümü.. Kim inana bilirdi ben ölüme tanıklık etmişim şaşkındım.. bildiğim tek dil, dağ diliydi nasıl anlatayım oysa benden başkası da bilmezdi .. Derken bir ses alın götürün bunu bozkırlarına. Bir ülkede talihsiz ölümlere ölmeden tanık olmak ve ben oldum ... |
Sevgi yazan kalemiyin ritmi şiirlerin dansıdır…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..