Kaygı dünyasında yaşıyoruzYaşanan hayattan, tat alamıyoruz Gülmeyi unuttuk, dertleşmeyi Sohbeti unuttuk Fikir jimnastiği bile, yapamıyoruz Bir şeyi ifade ederken Kırk kere düşünüyoruz Bazı kelimeleri yutkunarak İfade ediyoruz Aman, yerin kulağı var Gerçek fikrimizi Yalnız Kendimize saklıyoruz Kendimizle dertleşiyoruz Mantık, yürütemiyoruz Felsefe, yapamıyoruz Sağımıza, solumuza bakınıyoruz Kısık sesle, Duygularımızı ifade ediyoruz Panik atak olduk Her şeyden nem alıyoruz Gerginiz, burnumuzdan Kıl aldırmıyoruz Bakışlarımızdan bile Mana çıkartıyoruz Kuşkularımız dan, Ön yargılarımızdan Kurtulamıyoruz Dost bildiklerimize bile, Sır veremiyoruz Kaygı dünyasında yaşıyoruz Bir nokta menfaat için Virgül kadar, eğilir olduk El etek öpmeyi marifet saydık Düşük profilli insanlık revaçta Onurumuz, şerefimiz Ayaklar altında Doğruları söylediğimizde Onuncu köyden bile Kovulur olduk İstikbalimiz kalmış Allaha _____Şair 67_____ Ali Cemal AĞIRMAN |
nasıl olduysak...bir zamanların Rusya'sına benzemeye başladık,
kızıl Rus'un yeşil Türkiye'si...maalesef. tebrikler ve saygılarımla...