DERTLİ'ye...
Hele gel garibim yanaş kıyıma,
Döküver bağrından çile kahrını. Bilirim dertlerin gelmez sayıma, Kurutur şu felek gözün nehrini. Her kula açılmaz yürek sızısı, Eyvah der kimisi, kınar bazısı. Alnına kazılan kader yazısı, Yaratır insanın evvel ahrini. Kim okur yüzünde sessiz çığlığı? Düşkünün sorulmaz hali, sağlığı. Kanatlar kırılır, tutmaz uyluğu Aratır çöllerde serap bahrini. Tarumar sırdaşın olsun Yaradan, Dertsiz kul ne anlar aktan, karadan Bin asır geçse de yine aradan; Arıtır sanma can derdin zehrini… |