SINIRLAR ASKIDA KALIR
Bir ırmak ayırır sınırları bazen
Bazen bir tren hattı Bir dağ eteği eski bir karayolu Bazen şehir içine çizilmiş bir çizgi Ve gönüllere sınır konulamaz Her defasında bir çağlayan Akıp gider jandarmalar kıyısında Ki gönül perverlikte ise maşuka Ne sınır tanır ne yol ne hat Yükselir göklerden hasret Kalbe dokunur yumuşacık fısıltı Isıl ısıl eklenir sabah makamında Sınırlar askıda kalır |