Seviyorum bu adamı.
Hangi birini anlatayım yaptıklarının?
O ne büyük bir yürektir ki;
Yıllar yıllar öncesinde savunmuş kadınları.
Ürkmemiş gelecek tepkilerden.
Mert bir ADAM gibi vermiş hakkımızı.

Nasıl sevmem ben bu adamı?
Bana savaşacak bir şey bırakmamış.
Sanatımı icra etmek için rahat,
İstediğimi giymek için rahat,
Medeni kanunun verdiği haklar için rahat,
Çok sevdiğim matematiği öğrenebilmek için rahat...
Ne keyifli bir hayatım var benim.

Oysa hiç rahat değildi bir zamanlar hemcinslerim.
Tiyatro bile yaparken korkuttular Afife’yi,
Sevdiğiyle evlendirmediler Nedime’yi,
Oy kullanmak için insan olmak gerekirken;
Ezmediler mi yılar boyu Feride’yi?

Nasıl unutturabilirler bana bu adamı?
Nankör değilim çok şükür!
Her gün kolayca okuyup yazarken,
Nasıl karanlığa gömerim devrimleri?
Ben bu adamı nasıl tanıtmam çocuklara?
Nasıl anlatmam Onu kara kulaklardan dinleyip tanımayanlara?

Çok seviyorum ben bu adamı.
Oldum olası zekaya aşık olmuşumdur.
Merhametli, cesur ve derin
Yürekli bir kahramanı nasıl sevmez bir kadın?
Nasıl nankörlük eder?
İlelebet Cumhuriyet!
Kutlu olsun!
Güzel ADAM!
Rahat uyu;
Arkanda düşüncelerini sırtlayacak;
Büyük büyük gönüllü KADINLAR var!